سيستم هاي تبخيري علاوه بر انرژي الكتريكي، نيازمند استفاده از آب جهت توليد سرمايش مي باشند. اين سيستم ها معمولا نسبت به سيستم هاي سرمايش تراكمي توان كمتري مصرف مي كنند، در مقابل آب زيادي جهت توليد سرمايش، تبخير و به محيط منتقل مي كنند. از لحاظ مصرف انرژي، اين سيستم ها در حجم يكسان، تقريبا ثلث سيستم هاي تراكمي الكتريسيته مصرف مي كنند و با توجه به ظرفيت هاي هوادهي متفاوت، معمولا بين 20 تا 80 ليتر بر ساعت بسته به شرايط آب و هوايي منظقه، آب مصرف مي كنند. نظر به اينكه كشور عزيزمان ايران در حال حاضر با بحران جدي كمي آبي مواجه است، عزم ملي براي مديريت و كاهش مصرف آب بايد در اولويت هاي اصلي جامعه امروزي قرار گيرد. سيستم ادعا شده بر اساس كنترل لحظه اي دماي اسايش حرارتي فضاي ساختمان، ميزان تبخير آب را كنترل مي كند. در اين دستگاه با استفاده از يك سنسور حرارت سنج، دماي خروج كولر را اندازه گيري و با توجه به تنظيمات داده شده به دستگاه، پمپ كولر را قطع و وصل و ميزان تبخير آب را كنترل مي كند. اين دستگاه در اوقات گرم روز، از خاموش و روشن كردن پمپ ممانعت مي كند تا سرمايش بطوركامل تامين گردد. در مقابل در زمانهايي كه دماي محيط بيرون در يك محدوده مشخصي مي باشد، نسبت به قطع و وصل پمپ جهت كاهش مصرف آب اقدام مي نمايد. از مهم ترين ويژگيهاي اين دستگاه كاهش مصرف آب تبخير شده( ≈تا 20%)، افزايش عمر پمپ، كاهش توان مصرفي پمپ و عدم سرمازدگي ساكنين در ساعات شب مي باشد. اين دستگاه كليه كنترل ها را تنها با استفاده از يك سنسور حرارتي انجام مي دهد. شايان ذكر است، از مهم ترين مزيت هاي اين دستگاه نسبت به نمونه هاي قبلي، كنترل هميشگي دماي كولر، تعداد قطع وصل كمتر پمپ و كاهش ميزان تبخير آب مي باشد.